JAK WSPIERAĆ MOWĘ U DZIECI JĄKAJĄCYCH SIĘ W CODZIENNYCH SYTUACJACH? - CoTyPowiesz.pl
Saperska 44B/2A, Poznań
CoTyPowiesz.pl
JAK WSPIERAĆ MOWĘ U DZIECI JĄKAJĄCYCH SIĘ W CODZIENNYCH SYTUACJACH?

Jąkanie się jest dla wielu dzieci trudnym doświadczeniem, a dla ich rodziców – wyzwaniem, które wymaga cierpliwości i zrozumienia. Dzieci jąkające się mogą potrzebować dodatkowego wsparcia, aby rozwijać swoje umiejętności mowy i czuć się pewnie w komunikacji. Poniżej znajdziesz kilka wskazówek, które mogą pomóc rodzicom oraz opiekunom w codziennym wspieraniu dziecka z jąkaniem.

1. Twórz atmosferę spokoju i cierpliwości.

Dzieci jąkające się często doświadczają stresu i presji, zwłaszcza gdy są świadome swojego problemu. Staraj się unikać sytuacji, które mogą wywołać napięcie. Mów do dziecka powoli, z łagodnym tonem głosu. Pokaż, że nie ma pośpiechu, a rozmowa jest czasem relaksu i przyjemności. Dziecko, które nie czuje presji, będzie miało więcej odwagi, aby swobodnie wyrażać swoje myśli.

2. Wysłuchuj dziecko bez przerywania.

Kiedy dziecko mówi, nie przerywaj mu ani nie kończ za niego zdania. Staraj się słuchać uważnie i z cierpliwością. Przerywanie lub poprawianie dziecka może wywołać u niego uczucie niepewności lub frustracji, co może nasilić objawy jąkania. Twoja obecność i uwaga są dla dziecka sygnałem, że jego słowa są dla ciebie ważne.

3. Utrzymuj kontakt wzrokowy.

Kontakt wzrokowy podczas rozmowy wzmacnia poczucie bezpieczeństwa i zaufania. Utrzymując kontakt wzrokowy, pokazujesz dziecku, że jesteś w pełni zaangażowany w rozmowę i że jego jąkanie nie przeszkadza ci w słuchaniu.

4. Stosuj krótkie i proste komunikaty.

Długie i skomplikowane zdania mogą być trudne do przetworzenia przez dzieci jąkające się. Warto stosować krótkie, zrozumiałe zdania, które dziecko łatwiej zrozumie i na które szybciej odpowie. To również pozwala zredukować stres i presję związaną z odpowiedzią.

5. Angażuj dziecko w gry i zabawy wspierające mowę.

Wspólne zabawy, takie jak gry słowne, śpiewanie piosenek czy czytanie książek, mogą pomóc dziecku rozwijać mowę w przyjemny, relaksujący sposób. Wybieraj zabawy, które nie stawiają dziecka w sytuacji rywalizacji, aby mogło czerpać przyjemność z mówienia, bez obawy o jąkanie.

6. Chwal dziecko za wysiłek, a nie za efekt.

Zamiast zwracać uwagę na to, że dziecko wypowiedziało zdanie bez zająknięcia, skup się na docenieniu jego starań. Podkreślaj, że jesteś dumny z jego zaangażowania i chęci wypowiedzi. Dzięki temu dziecko będzie czuło się bardziej zmotywowane do ćwiczeń, bez obawy o to, czy mówi „poprawnie”.

7. Rozmawiaj o jąkaniu w sposób otwarty i pozytywny.

Jeśli dziecko jest świadome swojego jąkania, warto rozmawiać o nim otwarcie, ale w pozytywny sposób. Wyjaśnij, że jąkanie jest czymś naturalnym, z czym wiele dzieci i dorosłych sobie radzi. Dziecko, które widzi wsparcie i akceptację ze strony rodziców, będzie bardziej otwarte na podejmowanie ćwiczeń i wyzwań związanych z mową.

8. Bądź dla dziecka wzorem w mowie.

Jako rodzic, możesz być dla dziecka wzorem swobodnej i spokojnej mowy. Staraj się mówić powoli i wyraźnie, zachowując przy tym naturalny rytm i ton głosu. Twoje podejście może pomóc dziecku w lepszym radzeniu sobie z własnymi trudnościami.

9. Szukaj wsparcia specjalistów.

Jeśli jąkanie dziecka jest szczególnie uporczywe lub stresujące, warto zasięgnąć pomocy logopedy specjalizującego się w pracy z dziećmi jąkającymi się. Terapia mowy może być dla dziecka źródłem cennych narzędzi i technik, które pomogą mu radzić sobie z jąkaniem w różnych sytuacjach.

Pomoc dziecku jąkającemu się wymaga systematyczności, cierpliwości i wsparcia emocjonalnego. Wzmacniając poczucie bezpieczeństwa, pewności siebie i chęci komunikacji, rodzice mogą odegrać kluczową rolę w rozwoju mowy dziecka i jego akceptacji samego siebie. Bądź wyrozumiały i cierpliwy wobec samego siebie. Jako rodzic również potrzebujesz wsparcia i zrozumienia. Jąkanie dziecka może być trudnym doświadczeniem, które wymaga dużej dawki cierpliwości. Daj sobie prawo do chwil zmęczenia i niepewności – najważniejsze, abyś nie poddawał się i nieustannie wspierał swoje dziecko.